გარდაიცვალა – ფრანც ბეკენბაუერი

DER SPIEGEL    გერმანია

ფრანც ბეკენბაუერი, გერმანული ფეხბურთის ყველაზე ცნობილი ლეგენდა, როგორც მისი ოჯახის ცნობით, გარდაიცვალა 78 წლის ასაკში – „ბრწყინვალე მეუღლემ  და მამამ, ღვთის სასუფეველში გადაინაცვლა, მან სული განუტევა ახლობელთა გარემოცვაში“. მისი ოჯახის წევრები ითხოვენ, დაანებონ მათ, „ის ჩუმად დაიტირონ და ნუ შეაწუხებენ ზედმეტი კითხვებით“

ბეკენბაუერი, გასული საუკუნის 60-იან წლებში, როგორც იუნიორი, გამოჩნდა საფეხბურთო კლუბ „ბავარიაში“ და მალევე იქცა გუნდის მთავარ იმედად. ახალბედა „ეზოს ფეხბურთელს“ – ნაკლებად პრესტიჟული უბნიდან, ბედმა არგუნა ოთხჯერ გამხდარიყო გფრ-ს ჩემპიონატის გამარჯვებული, სამჯერ ჩაეტანა სამშობლოში ევროპის ჩემპიონთა თასი და ბოლოს  ყოფილიყო იმ გერმანიის ნაკრების კაპიტანი, რომელმაც 1974 წელს – მსოფლიო ჩემპიონატი მოიგო.

მოედანზე მას გამოარჩევდა უჩვეულო ელეგანტურობა და „სიმსუბუქე“, რითაც ბეკენბაუერმა განსაზღვრა „ლიბეროს“ ახალი როლი, როლი ცენტრალური მცველისა, რომელსაც ბურთი ამოჰქონდა შეტევის ხაზზე. ამ გამორჩეული თვისებების წყალობით, ბეკენბაუერმა თავისი კარიერა მსოფლიო ჩემპიონის ტიტულით დააგვირგვინა. როგორც უკვე ითქვა, შინ გამართულ მსოფლიო ჩემპიონატზე – მისმა ნაკრებმა გამარჯვება მოიპოვა.

ბეკენბაუერმა თავისი საფეხბურთო კარიერა, რამდენიმე წლით აშშ-ში გააგრძელა, სადაც მას მოუწია ლეგენდარულ ბრაზილიელ – პელესთან  თამაში. ამის შემდეგ, ის გერმანიას დაუბრუნდა და 1982 წელს, ახლა უკვე „ჰამბურგის“ სახელით, მოიპოვა ქვეყნის ჩემპიონის ტიტული. ბეკენბაუერს ჯერ კიდევ არ ჰქონდა ოფიციალურად გადაცემული მწვრთნელის ლიცენზია, როცა 1986 წელს, ახლა უკვე დამრიგებლის ამპლუაში, მოახერხა მსოფლიო ჩემპიონატის ფინალში გაეყვანა ქვეყნის ეროვნული ნაკრები. მაშინ გერმანელებმა გადამწყვეტი ორთაბრძოლა – 2:3 – დათმეს. ოთხი წლის შემდეგ, ბეკენბაუერის თაოსნობით, გერმანიამ  მსოფლიო ჩემპიონობა მაინც მოიპოვა, დაამარცხა რა იმ დროის საუკეთესო საფეხბურთო ბრენდი „მარადონა და კომპანია“. მოგვიანებით ბეკენბაუერს კიდევ მოუწია ყოფილიყო მშობლიური „ბავარიის“ დამრიგებელი და მხოლოდ და მხოლოდ მისი წყალობით შეძლო ამ გუნდმა – 90-ის წლების  კრიზისული მდგომარეობიდან თავის დაღწევა.

გერმანიის საფეხბურთო კავშირმა სწორედ ბეკენბაუერის ქარიზმა გამოიყენა, რათა მოეპოვებინა 2006 წლის ჩემპიონატის მასპინძლობა. ამ უფლებისთვის ოპონენტებზე გამარჯვება იყო ბეკენბაუერის, როგორც ფუნქციონერის მწვერვალი, მაგრამ ამ წარმატებისთვის, მას მძიმე პიროვნული საფასურის გადახდა მოუწია. კერძოდ საუბარი იყო რუსეთის კანდიდატურის (2018 წელს) არაკეთილსინდისიერ მხარდაჭერაზე. მართალია მის კავშირი რუსეთთან არავის გაუმართლებია, მაგრამ 2006 წელს ატეხილი სკანდალის დროს, მას გამოექომაგა არაერთი გავლენიანი პოლიტიკური ლიდერი. მიუხედავად მათი მფარველობისა – „ზაფხულის გერმანული ზღაპრის“ (2006 წლის ჩემპიონატი) ირგვლივ ატეხილი სკანდალი, ასევე რუსეთისა და ყატარის ჩემპიონატებთან დაკავშირებული უსიამოვნო ბრალდებები მას გარდაცვალებამდე სდევდა.

მის გარდაცვალებამდე ზუსტად ერთი დღით ადრე გამოსულ დოკუმენტურ ფილმში, არაერთი რაციონალური პოლიტიკოსი და ანალიტიკოსი აღნიშნავს, რომ ამ ნეგატიურ ისტორიებში – „დიდი კაიზერი“ ჭორების გამო გაეხვა. „ჩემთვის თავიდანვე მიუღებელი იყო ის ფაქტი, როგორ გახდა საყოველთაო თაყვანისცემის ობიექტი – ფრანცი, „თავში ხელის წამოსარტყამი ბიჭი“ მედიის მხრიდან და ეს მოხდა  მისი განუზომელი დამსახურების მიუხედავად. თუმცა დღევანდელ გერმანიაში  – „დიდება მას“ და  „ჯუარს -აცუ ეგე“- ხომ სულ უფრო ხშირად გაისმის მონაცვლეობით, ამბობს ფილმის კომენტირებისას გერმანიის  ყოფილი საგარეო მინისტრი – იოშკა ფიშერი.